مقدمه؛
پیامبراکرم (ص ):حب الوطن من الایمان؛وطن دوستی بخشی از ایمان است.
با سلام اینجانب محمودسعادتی یاوند متولد روستای مخور از توابع شهرستان کبودراهنگ استان همدان این وبلاگ راتحت عنوان معرفی روستای زیبای مخور ساخته که هدف از آن معرفی و شناساندن بیشتر این روستای زیبا و بکر میباشد و در این وبلاگ سعی شده که از زیباییهای طبیعت این روستا، کشاورزی، محصولات کشاورزی و دامپروری ،موقعیت جغرافیایی و شرایط آب و هوایی و همسایگان این روستا، اطلاعاتی ارائه شود معرفی و توضیحات مفصل درمورد منطقه تاریخی مهربان به سبب آنکه روستای مخور یکی از روستاهای منطقه مهربان است توضیحات در مورد گویش و تکلم مردم این روستا معرفی، ترین های منطقه مهربان معرفی مراسمات،آداب و فرهنگ غنی این منطقه،و......هم چنین سعی شده در توضیح هر مطلب یا هر موضوعی ازعکس و تصویر زیبایی مرتبط با آن مطلب استفاده شود که علاوه برلذت بردن از تصاویر و منظره های زیبا برای خیلی ازکسانی که اصالت و ریشه آنها مربوط به روستای مخور است و سالیان سال است که از وطن خود به دور هستند و در حال حاضر به هر دلیلی امکان رفتن به روستای زیبای مخور برای آنها فراهم نیست به واسطه دیدن این تصاویر تداعی خاطره ای بشود.دراین وبلاگ مطالب دسته بندی شده و در مورد هر موضوعی جداگانه مطلب نوشته شده است.برای دیدن و خواندن همه مطالب علاوه بر مطالبی که با بازکردن وبلاگ روستای مخور پیش روی شماست در پایین ترین قسمت صفحه وبلاگ روستای مخور کلمه (عناوین نوشته ها)راپیدا کرده و بازدن ضربه روی آن (کلیک روی کلمه مذکور ) یک صفحه بازشده که همه عناوین نوشته شده قبل در آن قسمت می باشد که با بازکردن هر عنوان مطالب نوشته شده در مورد آن مطلب یا موضوع جهت مطالعه پیش روی شما قرار خواهد گرفت.شما با خواندن هر عنوان درصورت تمایل می توانید در مورد هر مطلب نظر بدهید و در صورت نیاز با اینجانب تماس بگیرید از اظهار نظر شما خوشحال خواهم شد در پایان بخش مقدمه یادآور می شوم که علاوه بر مطالبی که تا این لحظه در وبلاگ روستای مخور نوشته شده مطالب و تصاویر بسیار زیاد دیگری در حال تهیه و اضافه شدن به وبلاگ روستای کردنشین و زیبای مخور هست که در دست اقدام میباشد.تمام مطالب و تصاویر مختص وبلاگ روستای مخوراست و حق چاپ و کپی آن محفوظ می باشد(باتشکر.محمودسعادتی)
ازنان روستای مخورچه بگویم که همان طورکه دراین وبلاگ درقسمت (ترین )های منطقه مهربان وروستای مخورگفته شد،(نان وگندم )منطقه مهربان یکی بهترین نان وگندم کشورعزیزایران وحتی جهان می باشند دراین قسمت درموردنان منطقه مهربان توضیح کاملتری می دهم؛همان طورکه می دانیم وماهم مفصل درقسمت منطقه مهربان کجاست توضیح دادیم روستای مخوریکی ازمجموعه روستاهای منطقه مهربان همدان می باشدپس ماهروقت وهرجادراین وبلاگ اسمی ازمنطقه مهربان اوردیم یعنی اینکه اسم روستای مخورراهم اورده ایم.منطقه مهربان یک منطقه ای بااصالت وریشه کهن تاریخی است که درکتب تاریخی قدیمی که قدیمی ترین انها کتاب(البلدان) ابن فقیه همدانی درقرن سوم هجری قمری است ازمنطقه مهربان بارها نام برده شده است.به زبانی خیلی ساده اینکه اسم منطقه مهربان حدود1100(هزاروصدسال )پیش درکتاب البلدان ابن فقیه همدانی برده شده وحتی درموردان توضیحات زیادی هم داده شده،بله منطقه مهربان ریشه تاریخی بیش ازهزارسال دارد،ان هم مستندومکتوب و نه اینکه اغراق وتعریفی ازسروطن پرستی داشته باشیم.ابوعبدالله شهاب الدین احمدبن محمدبن اسحاق بن ابراهیم اخباری همدانی معروف به ابن فقیه همدانی جغرافی دان،تاریخ نگار،جهانگردوادیب ایرانی ومسلمان قرن سوم نویسنده کتاب (البلدان )درسال 290هجری قمری است.این کتاب در1000صفحه نوشته شده این کتاب به زبان عربی نوشته شده وموضوع این کتاب معرفی وتشریح شهرهای بزرگ دنیامی باشد.ناگفته نماندکه ابن فقیه به شهرهاوکشورهای زیادی به خصوص کشورعراق سفرهای زیادی کرده بودوحتی درکشورعراق اقامت هم داشته ابن فقیه همدانی درکتاب البلدان درمورد((نان وگندم ))منطقه ((مهربان)) چنین می نویسد: ازبیشتردیوانیان عراق درباره همدان پرسیدندوهریک درپاسخ می گفت؛(((هرگاه گندم ازناوه ونان مهربان وگوشت شراهین به تورسددست ازهرچیزبردار )))به طورخلاصه وساده یعنی ازدولت مردان ان زمان عراق درموردهمدان پرسیدم انها تا اسم همدان راشنیدند این جمله راگفتند وقتی نان منطقه مهربان همدان رادیدی دست ازهرکاری بکش وبرای خوردن ان نان عجله کن.هزاروصدسال پیش دریک کتاب تاریخی ازمنطقه مهربان بارها نام برده شده وبه طورویژه ای ازنان وگندم منطقه مهربان تعریف شده است.گفتن ازنان وگندم منطقه مهربان بس است یابازبگویم.گفتن ازاصالت وتاریخ این منطقه بس است یابازبگویم.بازبگویم درکتابهای تاریخی دیگربه غیرازالبلدان هم ازمنطقه مهربان اسم برده شده است یابس است؟؟؟؟حالاکه ازکیفیت گندم ونان این منطقه به شماگفتم حالادرمورددونوع ازنان های سنتی روستای ((مخور ))صحبت میکنیم.((برساق )) و((گرده ))دونوع ازنان های سنتی روستای مخورومنطقه مهربان است.ناگفته نماندکه دونان سنتی گرده وبرساق به همین نام دربیشتراستانهای کردولرنشین غربی مثل سنندج ،کرمانشاه ولرستان هم پخت می شود ولی شایددرهراستان یامنطقه باسلیقه خاص خودوشکلهای متفاوتی پخت شوند.گرده درروستای مخوردرتنورپخت می شودوبرساق هم که نان محلی وسنتی بسیارخوشمزه ای است درروغن سرخ وپخت می شود.درروستای مخوربرساق رابیشتردرمواقع خاصی پخت می کنند مثلاً مادران عزیزوزحمت کش روستای مخوربرساق رادرمواقعی مثل عیدنوزوزکه همه فرزندان انها که حالاخودتشکیل خانواده داده اندودرشهرها وجاهای دیگرزندگی می کنندو عیدنوروزهمه انهابرای دست بوسی پدران ومادران عزیزخودبه روستای مخورمی ایندپخت می کنند یادرمواقعی مثل ماه مبارک رمضان این نان راپخت می کنندچراکه خوردن این نان یعنی برساق بسیار مقوی است واززودگرسنه شدن جلوگیری می کند.یابرساق راخانواده دامادبرای تازه عروس خود وخانواده اش،دردوران نامزدی به همراه هدیه های دیگرمی برند یادرمواقعی که مادران دلسوزاین روستابه قصدسرکشی ازخانه پسران ودختران خودکه تشکیل خانواده داده اندوحالا درجایی دیگرزندگی می کنندویادرمواقع سرزدن به بستگان نزدیک پخت میکنندومی برندو.....یاداورشوم همچنان که برساق یک نان سنتی خوشمزه روستای مخورهست پخت کردن ان هم کم پردردسرنیست واقعاً پخت برساق سخت وپردردسراست وبرای پخت ان حداقل 3نفرلازم است.ولی این مادران دلسوزومهربان وزحمتکش روستای مخوراین نان پرزحمت رابرای فرزندانش پخت می کنندواززحمت زیادان چیزی نمی گویند چراکه می دانندفرزندان عزیزشان برساق راخیلی دوست دارند.خدارحمت کندهمه مادران مهربانی که هرسال این برساق رابرای فرزندان عزیزشان پخت می کردندولی متاسفانه الان درقیدحیات نیستند.ولی گرده دیگرنان سنتی روستای مخور رابایددرتنور اتشی یاروی ساج پخت که تهیه انازبرساق به مراتب راحت تراست ویک نفرهم می توانداین کارراانجام بدهدهرچند پخت (گرده )هم به این سادگی ها هم نیست.
الان 2بهاراست که گلهای گوجعلی باغبان خودراندیده اند، انهاهنوزچشم انتظارباغبان دلسوزودل خسته خودهستند،40سال بودکه باغبانشان بود40سال بودکه درکنارشان بودولی 2سالی هست که خبری ازاوندارندشاید دیگرفهمیده اندکه باغبانشان برگشتنی نیست چراکه اوبی وفانبود،که باشدونیاید.حتما برایش اتفاقی افتاده.این بارداغ باغبان بردل گلهانشسته.بله گوجعلی ماباغبانی داشت به اسم محمدکه به او محمدباغبان می گفتنداوحدود40سال باتنی رنجورودلی شکسته ازگوجعلی زیبای ماحفاظت وحراست می کرداگرگوجعلی راشناسنامه روستای مخوربدانیم محمدباغبان هم شناسنامه گوجعلی مابود.اوباگرفتن دستمزدی بسیاربسیاربسیار ناچیزحدود40سال ازگوجعلی زیبای مامواظبت می کرد.اوباشروع فصل بهارهرروزازساعت 6صبح به گوجعلی می رفت وتاهفت وهشت غروب تازمانی که اخرین نفرازگوجعلی بیرون می امداونجابود.اوبه واسطه تن رنجوری که داشت هیچ وقت نتوانست خانواده ای برای خوداختیارکندفرزندی نداشت که وقتی غروبهابا اون همه خستگی به خانه برمی گشت به استقبالش بیایدودلخوشی وامید زندگیش باشد همیشه تنهابود تنهای تنها.تمام امیدش سپری شدن زمستان و فرارسیدن فصل بهاربود چراکه به بودن درطبیعت زیبای گوجعلی عادت کرده بودوبودن درچنین جایی مقداری اورا ازتنهایی بیرون می اورد وسرانجام درسال96 دیگرتن خسته اش تحمل این همه تنهایی وحسرت ودلشکستگی رانداشت روحش به سمت بهشت ابدی پروازکردوجسم خسته اش هم درخاک وطنش ارام گرفت.الان دوسال ازرفتنش می گذردولی وجودش چنان باگوجعلی عجین شده بودکه الان هم هروقت که به گوجعلی می رویم منتظریم که هرلحظه ازپیچ راه وازپشت درختان بیرون بیایدومادوباره اوراببینیم ولی افسوس که دیگرچنان نخواهدشد.هرچه فکرکردم دیدم بی انصافی است که ان همه زحمت باغبانمان رافراموش کنیم ودراینجا درکناراین همه تعریف وتمجیدازگوجعلی ازباغبانی که 40سال ازاین مکان زیبابرای مامواظبت کرده اسمی نبریم ویادی ازاونکنیم.برای شادی روحش هروقت که به گوجعلی رفتید وهرزمانکه به یادش افتادیدفاتحه ای برایش بخوانید.روحش شاد.
عکس ها ی ماهواره ای روستای مخوروگوجعلی زیبا.
اگراغراق نکنیم روستای زیبای مخور،رابیشتربه واسطه مکانی زیبامتعلق به این روستابه اسم گوجعلی می شناسندیابهتربگویم گوجعلی شناسنامه روستای مخوراست .گوجعلی نام مکانی زیبا وبکرواستثنایی است که باغات انگورروستای مخوردرانجاقراردارندواین مکان زیبا درفاصله دوسه کیلومتری روستای مخورقراردارد.این باغات انگور تقسیم بندی شده ومتعلق به همه مردم روستای مخورمی باشندکه درزمانهای گذشته ودورتوسط گذشتگان واجدادزحمت کش مردمان محترم وزحمت کش روستای مخورکاشته وبعمل اورده شده اندودست به دست، به دست این کشاورزان زحمت کش روستای مخوررسیده است ودرحال حاضرهم کشاورزان وباغداران زحمت کش وبااصالت روستای زیبای مخورازانها مواظبت می کنند که علاوه براستفاده ازاین میوه بهشتی ان راهمچون گذشتگان واجدادما برای ایندگان ابادنگه دارند.چیزی که باعث معروفیت گوجعلی شده اول این است که گوجعلی ازلحاظ جغرافیایی درمکانی خاص بین دوکوه زیباقرارگرفته شده که قسمت بالایی یکی ازاین کوه ها به صخره های سنگی زیباوباشکوهی متصل می شودودیگراینکه گوجعلی مکانی بسیارزیبا وبکراست بکریعنی اینکه وقتی درگوجعلی هستی هیچ گونه صدایی جزصدای طبیعت به گوشت نمی رسد دراین مکان زیبا هیچ چیزی به جرطبیعت زیباودست نخورده نمی بینی طبیعت گوجعلی دریک جمله وخلاصه می توان گفت همان چیزی است که هزارسال پیش هم همین بوده چراکه حتی راه بین روستای مخوروگوجعلی هم چنان خاکی می باشد وهیچ گونه اثری ازبرق واب وگاز تلفن و ساختن بناها واستفاده ازاهن الات صدای بوق ماشین وهرچیز دیگری که مربوط به زندگی صنعتی کنونی هست وان جا راازحالت بکربودن دراورده باشدنمی بینی. زیباودست نخورده است، به مانندنسخه ای طبیعی است که این نسخه برای بیمارانی که به ارامش ،به اسایش به دوری ازهیاهووشلوغی زندگی شهری،به اکسیژن زیاد وخالص،به هوای پاک به طبیعت ناب به دوربودن، ازدم ودود به دوربودن ازصدای ماشین الات صنعتی به دوربودن ازفضای مجازی و...نیازدارندتجویزمی شود.وقتی که شب انجاباشی چنان سکوت وارامشی احساس می کنی که گویی هنوزمتولدنشده ای وهنوزپابه این دنیای پرهیاهونگذاشته ای طبیعتش هماننددامان امن مادر،به تو ارامش میدهد.مگرمی شودجایی اینقدربکروناب باشد.ازانگورهای خوشمزه وبی نظیرباغات گوجعلی نگفتم:انگورهای فرخی،بی دانه(کشمش )،عسکری،ریش بابا،یاقوتی،خلیلی،نفتی،صحابی و....مزه وطعم این انگورها قابل وصف نیست فقط باید،امد،ودیدوخورد.قابل ذکراست که نودوپنج درصد مردم روستای مخور،انگورهای خوشمزه باغات گوجعلی رانمی فروشندو این انگورها برای مصرف خودوخانواده وسوغات به دوستان واشنایان وفرزندان خودکه دیگردرروستا زندگی نمی کنندمی باشد. این مصرف ویاسوغات می تواندبه صورت میوه انگوریاشیره انگوریاخشک کردن انگوروتبدیل ان به کشمش ومویزیابه صورت مربای شیره استفاده شود.انگوریک میوه بهشتی وفوق العاده پرخاصیت می باشدکه خشک شده ان به صورت مویزیاکشمش خاصیت دوچندانی دارد انگورهای گوجعلی باتوجه به سردسیربودن این منطقه ازاواسط شهریورتا اواسط مهرموقع رسیدن وبرداشت انهاست .درموردگوجعلی حرفهای زیاددیگری برای گفتن هست که دربخش های دیگری درمورد ان صحبت می کنیم.
استان همدان یکی ازاستان های غرب کشورمی باشدکه دریک منطقه کوهستانی واقع شده وداری اب وهوایی خنک است درواقع استان همدان ازاستانهای سردسیرکشوراست که دارای پاییزوزمستانی سردوبهاروتابستانی خنک ودلپذیر می باشد.استانهای مرکزی ،کردستان ،کرمانشاه،زنجان،لرستان قزوین ازهمسایگان استان همدان می باشند.زبان رسمی تکلم مردم شهرهمدان فارسی است.ولی دراین استان شهرستانهای کردزبان،ترک زبان،لرولک زبان هم وجوددارد.شهرستانهای همدان،کبودراهنگ،رزن،فامنین،تویسرکان،ملایر،نهاوند،قروه،اسداباد،شهرستانهای استان همدان می باشند.استان همدان درفصل بهاروتابستان به واسطه اب وهوای بسیارخنک وخوبی که داردوازطرف دیگربه واسطه جاذبه های گردشگری وتاریخی خودبهترین استان مقصد برای مسافرت می باشد.استان همدان به دلیل تاریخ بسیارکهن خودبعنوان پایتخت تاریخ وتمدن ایران زمین معرفی شده است چراکه همدان اولین پایتخت ایران زمین بوده است.همدان پایتخت حکومت مادها درزمان پادشاهی دیااکوبوده است درشهرهمدان توسط باستان شناسان اشیا یابناهایی کشف شده که به طورمستندازطرف باستان شناسان به قدمت 3000ساله انها اشاره شده است یعنی در3000سال پیش وحتی قبل ازان درهمدان انسانهایی زندگی می کرده اند.درشهرهمدان دوکتیبه سنگ نوشته وجودداردکه نوشته های ان مربوط به پادشاهی هخامنشیان که یکی ازان سنگ نوشته هادرموردداریوش کبیرویکی دیگردرموردخشایارشاه ودرهمان دوران به سه خط (پارسی باستانی،بابلی وایلامی ) نوشته شده اند.درمرکزشهرهمدان تپه ای به نام تپه نوشیجان(هکمتانه ) بنای خشتی کشف شده که حدودا مربوط به عصراهن می باشد.درشهرهمدان دومجسمه شیرسنگی باقدمت حدود2000سال وجوددارد.درخودشهرهمدان اثارومکانهای باستانی وتفریحی زیاددیگری مثل گنبدعلویان ،ارامگاه بوعلی سینا،ارامگاه باباطاهر،ابشارکنجنامه،تله کابین همدان و...وجوددارد.ودردیگرشهرستانهای همدان مانندملایر،تویسرکان،اسداباد،نهاوند وکبودراهنگ و..اثارومکانهای باستانی خیلی زیادی وجودداردکه سرامدهمه انهاغارمعروف وزیبای علیصدراست که زمین شناسان سنگهای ان رابه دوره دوم زمین شناسی دوران ژوراسیک نسبت می دهنداین غارطولانی ترین غارابی جهان است این غاردراستان همدان شهرستان کبودراهنگ، منطقه تاریخی (مهربان )دروستایی به نام علیصدرقراردارد.