ویرانه تنهای خود

روزگاری جاده بودم * جاده ای غرق تردد * جاده ای کز رفت و آمد لحظه ای خالی نمی شد* من که بسیاری غریبان را به آبادی رساندم * عاقبت خود ماندم و ویرانه تنهای خود خانه هایی را که در تصویر می بینید روزی باهزاران ذوق و شوق و با هزاران امید و آرزو ساخته شده اند برای ساختن آنها چه زحمتهایی که کشیده نشده.چه عرقهایی که ریخته نشده.چه همکاریهایی که بین همسایگان انجام نشده.چه انتظارهایی که برای ساخته شدن آنها کشیده نشده.چه شادی هایی که هنگام ساخته شدن آنها نشده.چه تبریک و مارکبادهایی که توسط همسایگان به آنها گفته نشده.چه کله قندها، شاخه نباتها و شیرینی هایی که برای ساخت آنها توسط همسایگان آورده نشده.چه مراسمات شادی که داخل آنها برگزار نشده.چه سر و صدا و هیاهوهای کودکانه  که از داخل این خانه ها به گوش نمی رسید.چه خاطرات شیرینی که به دل ما در این خانه ها برجا نماده.چه دورهم بودنها و دلخوشی هایی که داخل این خانه ها نبوده.چه رفت و آمدها یی که داخل این خانه ها نبوده.چه مهمانهایی که به داخل این خانه ها نیامده اند و هزاران چه های دیگر......راستی موقعی که این خانه ها ساخته می شدند کسی فکر آن روز را میکرد که روزی این خانه های آرزو آنها این چنین خالی و ویران بشوند.؟آیا کسی فکر آن را میکرد روزی این خانه های شلوغ و پر رفت آمد اینچنین خالی و تنها بمانند؟آیا کسی فکر آن را می کرد روزی چراغ این خانه ها برای همیشه خاموش بشوند؟آیا کسی فکر آن را می کرد روزی نتیجه آن همه زحمت و عرق ریختنها بر باد برود.؟آیا کسی فکر آن را می کرد آن اتاقهای مخصوص مهمان که همیشه تمیز و مرتب آماده پذیرایی از مهمان بودند اینچنین سقف و دیوار آنها به زمین فرو بریزند و بعضاً لانه وپناهگاه روباه و شغال و پرندگان بشوند.؟ آیا پدر و مادر  وبزرگان خانه فکر آن را می کردند که روزی از آن همه بچه، دیگر حتی یکی در این خانه ها همراه آنها نباشند و عاقبت این خانه ها این بشود؟ نه هیچ کس هیچ کدام از این فکرها را نمی کرد آخر این خانه ها خانه های امید وآرزوی آنها و فرزندانشان بودند.چرا باید فکر آن را می کردندکه روزی این جمع در کنار هم نباشند. اصلا لحظه ای هم چنین فکری به ذهن آنها نمی رسید.آخر آنها خیلی در این خانه های کاهگلی ساده و باصفا خوشحال و خوشبخت بودند و روزهایشان علیرغم وجود سختی ها و امکانات کم آن موقع به خوبی و دلخوشی می گذشت .بله آن موقع اگر این همه امکانات نبود ولی دلخوشی بود.به هر حال  چرخ گردون  چرخید و سرنوشت و روزگار دیگری را رقم زد.همه را از هم جدا کرد.این خانه های امید و آرزو را ویران کرد.بچه ها را از پدر ومادرها جدا کرد.خیلی از پدر ومادرها را برای همیشه از بچه ها جدا کرد.بزرگان و ریش سفیدان همه رفتند.این چه آینده ای بود که ما از آن بیخبر بودیم.به هر حال گذشت و روزگار به اینجا رسیده ولی هنوز به شکر و لطف خدا در روستای مخور خانه هایی هستند که آبادند خانه هایی هستند که چراغ های آنها هنوز پرنور و روشنند.خانه هایی هستند که در آنها بر روی مهمانان باز باشد.خانه هایی هستند که از قبل آبادتر هم شده اند.خانه هایی هستند که در آنها نور امید و زندگی وجود دارد.مردمی که هم اکنون در این روستا زندگی می کنند زحمت کارهای تمام مردمانی که در این روستا بوده اند و درحال حاضر نیستند هم به دوش آنها افتاده.آنها بسیار زحمت می کشند آنها به جای آن هم خرابه و ویرانی خانه هایی نو و زیبا ساخته اند.اگر تعداد خانه های مخور کمتر از گذشته است ولی خانه هایی بزرگتر و زیباتر در این روستا ساخته اند که هنوز هم برای همه مهمانان جا دارند و در این خانه ها بر روی مهمانان عزیز همیشه باز است.روستای مخور به همت و غیرت و تلاش ساکنانش هنوز بر قرار و پابرجاست و امیدواریم این روستای پدری ما تا ابد برقرار و ماندگار و پاینده و به دور از هر بلا و شر و درد و مرض و آفتی باشد و با آرزوی سلامتی ،عزت ،سربلندی وسرافرازی برای ساکنان روستای مخور  (الهی امین)

اواخر فروردین99 طبیعت زیبا وناب روستای مخور

سهم و وظیفه هر مخوری در آبادانی وطن خود(کاشت 2 اصله نهال در روستای مخور)

((پویش کاشت  حداقل2 اصله درخت برای هر خانواده در روستای مخور و ارسال عکس آن به سایت روستای مخورwww.mokhour.blogfa.com)).امام صادق (ع)  می فرمایند: زراعت کنید و درخت بکارید به خداقسم هیچ کاری از کارهای مردم حلال تر وپاکیزه تر از آن وجود ندارد. یکی از مشکلات عدیده روستای مخوردر سالهای اخیر کاهش بسیار شدید و چشمگیر تعداد درختان در این روستا می باشد  طوری که بیشتر از نصف درختان روستای مخور در 20سال اخیر از بین رفته اند.درختان شناسنامه های طبیعت و روستاها هستند.روستای بدون درخت آن هم در منطقه ای که مستعد کشاورزی و درختکاری است دیگر روستا نیست.ما در اینجا تا حدودی به اهمیت و ارزش درخت،جنگل، و پوشش گیاهی یک منطقه می پردازیم.وجود جنگل و درخت و پوشش گیاهی در یک منطقه از فرسایش و ازبین رفتن خاک جلوگیری می کند به گونه ای که به هنگام بارندگی های شدید که منجر به جاری شدن سیل و فرسایش خاک می شود در جاهایی که درخت و جنگل وجود دارد درختان با استفاده از شاخ وبرگهای خود جلوی سرعت شدید قطره های باران و ذرات آب را گرفته و از سرعت آنها می کاهند و به این منجر می شود که قطره های باران با سرعتی بسیار کمتر به زمین برخورد کنند که با این کار هم از فرسایش خاک ممانعت می شود و هم تا حدود زیادی از به راه افتادن سیلاب جلوگیری کرده و از طرف دیگر خاک جنگل هم پر از شاخ وبرگ درختان و گیاهان است که باعث جذب آب می شود همچنین درختان با کمک شاخ و برگهایشان سرعت باد را که وزش شدید آن هم یکی از عوامل فرسایش خاک است را می کاهند و از فرسایش خاک جلوگیری می کنند و دیگر اینکه درختان و پوشش گیاهی هر منطقه با ریشه های خود که در خاک فرو کرده اند هم از فرسایش و ازبین رفتن خاک جلوگیری می کنند و در نتیجه از پیامدهای تخریب جنگل ها وقطع درختان وازبین بردن پوشش گیاهی: فرسایش خاک،رانش زمین و جاری شدن سیل اتفاق می افتد.این فقط گوشه ای از اهمیت و ارزش جنگل و درختان است چرا که بودن جنگل و درختان ارزشهای بیشماری دارد. مگر غیر از این است که خداوند درختها وجنگل ها را طوری آفریده که دی اکسید کربن موجود در هوا را می گیرند و اکسیژن که لازمه حیات انسان و تمام جانوران است را پس می دهند.پس اهمیت جنگل و درخت و پوشش گیاهی بر کسی پوشیده نیست.متاسفانه درختان و جنگل های روستای مخور در معرض خطر قرار دارند چرا که در فاصله زمانی حدود 20 سال اخیر قطع بی رویه درختان زیادی صورت گرفت طوری که شاید بتوان گفت در این 20 سال نصف درختان روستای مخور را با قیمت هایی بسیار اندک و ناچیز قطع کردند.درختان راست قامت صنوبر(راجی)که حاصل کاشت و زحمت و رسیدگی های بسیار زیاد پدربزرگانمان بودند را باقیمتی بسیار ناچیز توسط  دلال های سودجو خریداری وتبر بر قامتشان زدند.درختهای نارون(قره قاج) با قیمت های بسیار بسیار ناچیزتر فروخته شدند.این درختان صنوبر ونارون حاصل سالها رسیدگی و زحمت و مراقبت بوده تا با چنان قد و قامتی رعنا و تنومند به دست ما رسیده بودند.ما از آنها مراقبت نکردیم ما ارزش آن درختان را ندانستیم .مگر روی یک درخت 30 متری صنوبر می توان قیمت گذاشت؟ما حداقل بعد از فروختن 10 اصله درخت 5 اصله دیگر را نکاشتیم و پرورش ندادیم .خواهش میکنم درختان روستای مخور را دریابیم  برای سودی بسیار ناچیز و اندک تبر بر تنه درختان روستاهای خود نزنیم و از قطع کردن آنها جلوگیری کنیم از شکستن و از بین بردن آنها توسط گوسفندان در فصل پاییز جلوگیری کنیم چرا که یکی از علتهایی که پس از قطع درختان از پر شدن و ریشه زدن جای خالی آنها جلوگیری می کند گوسفندان هستند ،گوسفندان شاخ و برگهای درختهای کوچکتر و ضعیف تر ودرختانی که تازه سر از ریشه بیرون آورده اند را می خورند ویا پوست درختان جوان ونازکتر را می خورند وباعث خشک شدن و رشد نکردن آن درختها می شوند.اگر در هر سال توسط هرخانواده فقط 2 اصله درخت که قیمت آن حدود 30هزارتومان است کاشته شود سالانه صدها درخت به درختان روستای مخور اضافه می شود.حضرت محمد(ص) فرمودند:هرکس که درختی بنشاند خداوند به اندازه میوه های که ازآن درخت ظاهر می شود برای او پاداش مقرر می فرماید. هر خانواده محترم اهل روستای مخور(ساکن روستای مخور و ساکن درشهر) فقط با کاشت 2 اصله درخت در شروع هر سال وارسال عکس آن به همین سایت یعنی سایت روستای مخور(درصورت تمایل) جهت تشویق دیگران برای انجام این کار، توشه ای گرانبها در کارنامه اعمال خود ذخیره نمایید و پویشی ارزشمند راه اندازی نمایید.کسانی که در شهرها هم سکونت دارند می توانند مبلغ خرید 2 اصله درخت (حدود 30هزارتومان)را برای یکی از اقوام یا آشنایان خود در روستای مخور واریز کنند تا 2 اصله درخت برای آنها خریداری و در آن روستا برای آنها کاشته شود.کسانی که نذر دارند،مریضدارند،گره ای در زندگی آنها وجود دارد برای حل مشکل خود نذر کنند واین 2 اصله درخت را بکارند شک نکنند که  خداوند نیز گره از مشکل آنها خواهد گشود.درختهایی که می خرید می توانید در باغ های گوجعلی یا در باغچه های داخل روستا، داخل تپه ها و کوه های روستا(مثلا بالای تپه های روستا به اسم امام کوچک و امام بزرگ)،کناره های جاده روستا  ،جلوی درب خانه ها ،داخل حیاط خانه ها،در کنار چشمه ها در صحراهای روستای مخور(به خاطر استفاده چوپان ها از آن در فصل گرما) و هر جایی که دوست دارید درخت خود را بکارید.وهمیشه از اینکه آن درخت را شما کاشته اید و شما باعث و بانی این کار ارزشمند بوده اید افتخار کنید و سهم بزرگی در آبادانی وطن و خانه پدری خود  داشته باشید.هر مخوری که ساکن هر استانی می باشد فقط با کاشت یک یا دو اصله نهال  در روستای مخور(به قیمت هر نهال حدود 15000تومان) می تواند سهم بسیار زیادی در آبادانی وطن خود داشته باشد کسانی که در حال حاضر برایشان مقدور نیست که برای انجام این کار به روستای مخور بروند هزینه دو اصله درخت که 30هزارتومان بیشتر نمی باشد را برای یکی از هم روستایی های خود در روستای مخور واریز نمایند و از آن بخواهند هر درختی که مد نظر شما هست خریداری و در هر جایی که مدنظرتان هست به اسم شما بکارند.کاشت این 2 اصله درخت را با هر نیتی که دارید انجام بدهید شک نکنید علاوه بر آباد کردن خانه پدری و اجدادی خود به واسطه ارزشمند بودن این کار شما خداوند مهربان هم حاجت شما را برآورده خواهد کرد و ثواب کاشت این درختان برای همیشه با شما خواهد بود.اگر دوست دارید برای جایی که وطن شما بوده، وطن پدران شما بوده کاری انجام بدهید و دین خود را به  وطن خود ادا کنید در روستای مخور درخت بکارید.بعد از کاشتن درخت تصویری از آن را برای ما بفرستید که به خاطر ارزشمند بودن کار شما و تشویق و ترغیب دیگران برای انجام این کار آن را در وبلاگ روستای مخور ثبت نماییم.منتظر انجام کار ارزشمند شما در راستای آبادانی وطن خود هستیم.

طبیعت بکر و زیبای گوجعلی در فروردین 99

مارها جانوارانی ارزشمند

خلق هیچ کدام از موجودات زنده  از طرف خداوند بلند مرتبه به دور از حکمت و علت نبوده است یعنی هیچ موجودی نیست که بدون دلیل و بدون علت و بدون خاصیت وفایده خلق شده باشد اگر حتی یک موجود زنده ای در دنیا وجود داشته باشد که هیچ خاصیتی نداشته باشد بدون شک خداوند مهربان آن را هیچ وقت خلق نمی کرد.در چرخه طبیعت وجود و حضور هر موجود زنده ای مکمل وضامن بقاء موجود زنده دیگری می باشد.یعنی ازبین رفتن وانقراض نسل یک گونه از موجودات زنده گونه ونسل دیگری را در معرض خطر و انقراض قرار می دهد.مگر می شود خداوند موجودی را بدون هیچ خاصیتی یا اینکه موجودی را فقط برای ضرر رساندن خلق کند؟مگر می شود موجودی بدون علت و بدون هدف آفریده شده باشد؟بی ارزش ترین موجودات در نظر ما هم نقش بسیار زیادی را در چرخش این چرخه طبیعت و زندگی ایفا می کنند.وجود هر موجود زنده ای بقاء موجود زنده دیگری را تضمین می کند واین یک چرخه ای است که همه به یکدیگر وابسته هستند و ازبین رفتن گونه ای  در چرخه زندگی موجودات زنده که انسانها هم شامل آن می شوند بدون شک خللی در زندگی مخلوقات ایجاد می کند.پس وجود هر موجود زنده ای حتی حشرات ویا موجودات ذره بینی برای چرخش درست این چرخه زندگی الزامی است.وجود پرندگان لازم است وجود درندگان و چرندگان لازم است وجود خزندگان لازم است وجود حشرات لازم است و....یکی از جانورانی که خداوند آن را خلق کرده است و ظاهراً  موجود خطرناکی هم می باشد جانور خزنده ای به اسم مار است.هدف از خلقت این جانور ترسناک و همچنین خطرناک چه بوده است؟این جانور که به جز ایجاد ترس وخطر برای انسان خواص دیگری ندارد پس هدف از خلق این جانور مهیب و خطرناک چه بوده است؟اول اینکه ما باید بدانیم آیا این جانور به ظاهر خطرناک اصلا وجودش در این چرخه زندگی لازم است یا نه؟آیا این جانور به ظاهر خطرناک کمکی به زندگی انسانها هم می کند یا فقط خطری برای انسان و دشمن انسان است؟همان طور که خداوند باری تعالی هیچ موجود زنده ای را بدون هدف خلق نکرده است پس حتماً  هدف از خلقت این جانور هم به دور از حکمت وعلت نبوده است.حالا ما می خواهیم تاثیر و خاصیت و فایده این جانور به ظاهر خطرناک را در زندگی انسانها توضیح بدهیم.اول اینکه ما باید بدانیم مار جانوری است که وجود آن در چرخه زندگی موجودات زنده الزامی است.مار جانوری است که اصولاً در بیابان و صحرا و جنگل و مزارع کشاورزی زندگی می کند یعنی در کل محل زندگی مار به محل زندگی کشاورزان نزدیک است .حالا باید ببینیم با وجود اینکه کشاورزان بیشتر با این موجود سرو کار دارند آیا برای آنها منفعتی هم دارد یا اینکه این جانور برای آنها خطر محسوب می شود وباید آن را ازبین ببرند؟ مار برای کشاورزان نقش با ارزشی دارد چرا که مار با خوردن موش و کرم و حشراتی که بعنوان آفت برای محصولات کشاورزی محسوب می شوند به کشاورزان کمک می کنند وباعث افزایش محصولات کشاورزان و کنترل جمعیت این حانوران که آفت محصولات کشاورزی هستند می شوند.وجود موش به غیر از آنکه بعنوان آفتی برای محصولات کشاورزی می باشد ازدیاد آن باعث شیوع بیماری خطرناکی بعنوان طاعون نیز می باشد.لازم به ذکر است موش جانوری است که سالانه حدود پنج تا شش بار تولید مثل می کند و اگر رشد جمعیت این موجود کنترل نشود در مدت زمان کوتاهی جمعیتی بسیار بسیار وحشتناک پیدا خواهند کرد.و مار در کنترل جمعیت این جانوران نقشی بسیار اساسی دارد.و هم چنین که گفته شد به غیر از موش جانوران زیادی هستند که بعنوان آفت محصولات کشاورزی می باشند که مار با ازبین بردن آنها به افزایش محصولات کشاورزی ودر نهایت به کشاورزان کمک می کند.این یکی از فواید ارزشمند این جانور برای کشاورزان بود.حالا فواید دیگر این جانور برای انسان را بیان می کنیم.پزشکان در آزمایشگاهها با استفاده از زهر مارهای سمی داروهای بسیار ارزشمندی را تولید می کنند مثلاً  یکی از این داروها دارویی است که پزشکان از آن در انجام عمل های قلب باز استفاده می کنند.وهمچنین پزشکان با استفاده از زهر مار دارویی تولید کرده اند که این دارو تا 20درصد باعث از بین رفتن سلول های سرطانی می شود .نمونه دیگر استفاد و فواید مار استفاده از سم این مار برای تولید پادزهر که در صورت نیش زدن انسان توسط این مارها از آن برای نجات انسان استفاده می شود و.....این چند نمونه از فواید این جانور به ظاهر خطرناک برای انسان بود.پس این جانور فواید کمی برای انسان ندارد تا جایی که در بعضی از کشورهای اروپایی مکانهایی برای پرورش مارهای سمی وجود دارد که از سم این حیوان برای موارد مذکور وسایر موارد استفاده می کنند.ولی با وجود این تفاسیر خیلی از انسانها بدون دلیل وبدون علت اقدام به کشتن این جانوران می کنند.بله این حیوانات آن هم نوع سمی آن برای انسان خطرناک هستند  و در صورت گزیدگی حتی در مواردی که اقدام به موقع صورت نگیرد باعث مرگ انسان هم می شوند ولی این دلیل بر کشتن همه مارها در هر مکانی که دیدیم آن هم بدون علت و بدون دلیل نمی شود.وتوصیه بزرگان دینی هم همین است.اگر مار وارد خانه شما شد و جان شما در معرض خطر بود آن را بکش.ولی زمانی که این حیوان در مزارع و کوه ها ویا بیابان بدون اینکه برای ما خطری داشته باشد زندگی می کند وحتی برای انسانها فواید زیادی هم دارد کشتن آنها به هیچ وجه توصیه نشده است و صد در صد کشتن بدون دلیل وعلت آن در کوه وبیابان و مزارع وجنگل گناه هم دارد.چه دلیلی دارد وقتی که در چنین مکانهایی ما یک مار را در حالت حرکت و حتی فرار از انسان ببینیم آن را دنبال کرده و با کلی زحمت و ریسک آن را بکشیم.حتما فردای قیامت این جاندار از شما سوال خواهد کرد که چرا وقتی من در بیابان یا کوه یا جنگل و مزرعه ای در حال زندگی کردن بودم و هیچ ضرر و آسیبی به شما نمی رساندم وهیچ خطری هم برای شما نداشتم  من را کشتید؟پس کشتن هیچ جانوری در جایی که هیچ ضرری برای انسان ندارد توصیه نشده و کشتن آنها گناه هم دارد و کشتن مار هم از این قاعده  خارج نمی باشد جرا که اگر قرار بر خطرناک بودن مار برای انسان باشد خیلی از حیوانات دیگری مثل ببر و شیر وپلنگ و... هستند که از مار هم برای انسان خطرناک تر هستند اگر مار از انسان ترس دارد این جانوران ترس زیادی هم از انسان ندارند پس خطرناک بودن هر جانوری  دلیل بر کشتن آن نمی باشد.هدف از گفتن این مطالب مقدمه ای بر این بود که در مورد مارهایی که در کوه ها وجنگل ومزارع کشاورزی روستای مخور زندگی می کنند را توضیح بدهیم.اول باید بدانیم که مارها به دو گونه سمی و غیر سمی تقسیم می شوند.که مارهای غیر سمی هیچ گونه آسیبی به ما نمیرسانند پس کشتن مارهای غیر سمی در هر شرایطی توصیه نمی شود و پسندیده نیست.آیا مارهایی که در روستای مخور زندگی می کنند سمی هستند یا غیر سمی؟ما قبل از جواب این سوال باید بدانیم که محل زندگی مارهای سمی وغیر سمی کجاست؟درکل اکثریت مارهای سمیدر مناطق گرمسیریو استوایی ،مناطق وبیابانهایگرم  و خشک ودر جاهایی که آب نیست ویا آب کمی وجود دارد زندگی می کنند. ومارهای غیر سمی اکثریت در مناطق مرطوب و خنک وسردسیری وجاهایی که نمو رطوبت وآب وجود دارد زندگی می کنند.با این توضیح من فکر می کنم که مارهایی که در روستای مخور زندگی می کنند عمدتاً ویا درکل  باید غیر سمی باشند.چون روستای مخور یکی از روستاها با آب و هوایی خنک و در منطقه ای سردسیری واقع شده است و آب هم در این روستا زیاد است.و از آنجا که تا کنون سابقه ای مبنی بر نیش زدن انسان توسط مارسمی در این روستا وجود ندارد پس نتیجه ای غیر از اینکه تمام مارهایی که در صحرا وباغ وباغچه های این روستا زندگی می کنند غیر سمی هستند وجود ندارد.وهیچ یک از بزرگان وگذشتگان ما نیش زدن انسانی توسط مار سمی را برای ما نقل قول نکرده اند.ولی با این وجود ما در اینجا فرق شکل و ظاهر بین مار سمی و غیر سمی را برای شما می گوییم که در تشخیص اینکه ماری را که می بینید سمی است یا غیر سمی اطلاعاتی داشته باشید.1_اولین تفاوت ظاهر و شکل مارهای سمی و غیر سمی این است که مارهای سمی داری سری مثلثیشکل هستند ولی مارهای غیر سمی سر آنها در راستا و امتدا  بدن انها می باشد2_مردمک چشم مارهای سمی عمودی شکل یا بیضی وگربه ای شکل و مردمک چشم مارهای غیر سمی کاملاً  گرد وحالت دایره  می باشد3_ حرکت مارهای سمی کند می باشد در صورتی که مارهای غیر سمی بسیار سریع وتند حرکت می کنند5 -دم مارهای سمی از یک ردیف فلس(پولک روی بدن مار) پوشیده شده است در صورتی که دم مارهای غیر سمی از دو ردیف فلس پوشیده شده است6 _مارهای سمی به هنگام شکار موجوداتی مثل موش یا هر چیز دیگر آن را نیش زده و رها می کنند وپس از مرگ شکار خود آن را می خورند ولی مارهای غیر سمی به دور شکار خود می پیچند و نمی گذارند فرار کند7-مارهای سمی دو دندان نیش دارند که بعد از نیش زدن و فروکردن دندانهای خود در بدن هر موجودی سریع دندانهای خود را به داخل فک برمی گردانند ودر نتیحه جای نیش آنها بر روی بدن دو سوراخ با فاصله کم می باشد در صورتی که مارهای غیر سمی دندان نیش ندارند وفقط می توانند گاز بگیرند که جای گاز گرفتن آنها روی بدن به صورت خراشهایی ناصاف و ناهموار دیده می شوند 8 -مارهای سمی بین چشم ها وبینی خود حفره هایی دارند که متمایل به پایین است در صورتی که این حفره ها در مارهای غیر سمی در راستای چشم وبینی مار قرار دارد.این چند مورد از تفاوت های ظاهری بین مار سمی و غیر سمی بودند که بیشترین موردی که می تواند ما را در موقع دیدن مار راهنمایی کند همان تفاوت در شکل سر مار سمی و غیر سمی می باشد و اگر در حالتی نزدیکتر آن را دیدیم تقاوت در شکل چشم های مار سمی و غیر سمی هم می تواند به ما کمک کند و در آخر همان طور که گفته شد مارهای غیر سمی دارای حرکتی بسیار سریع وتند می باشند و این هم یکی از نشانه ها و تفاوت ها می باشد.به نظر من و با توجه به بیشتر مارهایی که اینجانب در روستای مخور دیده ام مارهای موجود در صحراها وباغ وباغچه های روستای مخور بیشتر مار غیرسمی به اسم مار پلنگی می باشند.یک نکنته را فراموش نکنید که سر اکثر مارها نسبت به بدن آنها کوچکتر است و ملاک سمی بودن آن مثلثی بودن سر مار می باشد(قابل ذکر است گونه هایی از مارها در دنیا هم هستند که سر آنها مثلثی نیست ولی سمی هستند که اغلب این گونه مارها در ایران زندگی نمی کنند) .در بالای صفحه اشکالی از ظاهر مارهای سمی وغیر سمی نشان داده شده است.در کل هدف از نوشتن این مطلب برای کشاورزان این است که بگوییم مارها فواید زیادی در ازبین بردن آفت زمین های کشاورزی و در نتیجه افزایش محصولات کشاورزی دارند و تا زمانی که این جانوران برای ما خطری ایجاد نمی کنند آنها را نکشیم و ازبین نبریم.خلاصه کلام اینکه کشتن مارهایی که در صحراه و کوه وجنگل وباغ وباغچه ها زندگی می کنند وهیچ خطری برای انسان ندارند پسندیده نیست.

سیب زمینی تنوری در روستای مخور

وضعیت جوی روستای مخور در عید 98 و98

در روستای مخور در عید نوروز 2سال اخیر یعنی سال 98 و99 وضعیت بارش ها بیشتر به صورت برف بوده است تا جایی که در 12فروردین سال 98 یک برف بی سابقه ای در روستای مخور به زمین نشست که به برکت این برف تمام چشمه های روستای مخور که سالیان سال بود خشک شده بودند دوباره شروع به جوش وخروش کردند و به سبب همین بارندگی تحولات زیادی در طبیعت جانوری روستای مخور بوجود آمد.عید 99 هم در روستای مخور با بارندگی شروع شد و در روزهای سوم و چهارم فروردین 99 این بارش ها به صورت برف شکل گرفت.